Türkiye’de yıllardır muhalefetin pasif duruşu kaybedilen son seçimde de malum oldu. Bunun yanında muhalefet partilerinin değişim sürecine ne kadar yaklaştığı son dönemki gelişmelerle daha da belirgin hale gelmeye başladı. En büyük değişim ana muhalefet partisinde yaşanmakta olup genel başkan Kemal Kılıçdaroğlu koltuğunu Özgür Özel’e bıraktı.

Kendi siyasi geçmişi oldukça eski olan ancak kurduğu parti oldukça yeni olan Meral Akşener İYİ Parti’nin kuruluşu aşamalarında oldukça zorluk yaşadı. Aslında siyasi hayatının zorlukları daha öncelerde başlamıştı. Milliyetçi Hareket Partisi genel başkanlığa aday olmaya karar verdikten sonra birçok badire atlattı. Adeta devletin tüm gücü Akşener’in MHP lideri olmaması için çalıştı. Sonuçta kurulan yeni parti tüm heyecanıyla halkta karşılık buldu.

Yeni kurulan partilerin seçmen tercihlerinde söz sahibi olamaması, halkın bildiğinden şaşmadığı ve değişimden yana olmadığının ülkemiz halkları üzerinde oldukça garip bir durumdur. Nitekim Meral Akşener liderliğindeki İYİ Parti de parti hedeflerine ulaşma konusunda beklenen başarıyı elde edememiştir. Seçim stratejilerinde yeterince net olunmadığı gibi ulaşılabilir bir hedefe odaklanılmadığı sonucuna da ulaşılabilir.

İYİ Partinin kuruluşundan bu yana ülkemizde yaşanan ve giderek derinleşen ekonomik kriz İYİ Partinin seçmene ulaşmasında bir araç olamadı. Yaşanan hukuksuzluklar, yolsuzluklar, insan hakları ihlalleri ve daha birçok problem seçmene izah edilemedi.

Meral Akşener ve İYİ Parti yönetimi daha etkin liderlik ve proaktif bir politika yöntemine geçmeli, seçmen üzerindeki ağırlığını sürekli olarak kontrol etmelidir.

Son günlerde yaşanan istifaların sarsıntıya neden olmadan özeleştiriler yapılmalı ve önümüzdeki süreçte hızla yaklaşan yerel seçimlerden en karlı sonuçların elde edilmesi için yeni çözümler bulunmalıdır.

Muhafazakâr muhalif seçmen için en büyük umut kapısı olan İYİ Parti, iktidardan uzaklaşan oyların toplanmasını sağladığı gibi seçim süreçlerinde attığı adımlarla hükümete üzeri kapalı olarak destek olmaktadır. Yerel seçimlerde her yerde bağımsız olarak aday çıkarmak stratejisi buna örnektir.

Yerel seçimlerde her yerde bağımsız olarak kendi adaylarımızla seçime gireceğiz demek aslında muhalefetin hiçbir yerde kazanmasını istemiyoruz demekle aynıdır. Hatta iktidarın her yerde kazanmasını istiyoruz demek de aynıdır.

Ülkede yaşanan problemlerin kaynağı yürütme organı olan hükümet iken, yine hükümetin olağanüstü propagandası sayesinde tüm sorunların kaynağının muhalefet olarak bilen hatırı sayılır sayıda seçmenin olduğunu muhalefet parti liderlerine izah etmek lazım.

İYİ Parti dışında merkez sağ seçmende büyük hayal kırıklığı yaratan Gelecek Partisi, DEVA,  Demokrat Parti ve Saadet Partisi gibi diğer muhalif partilerin de başarısızlık karşısında kendi özeleştirileri yerine kazanamayan adayı eleştirmeleri siyasi partilerin samimiyetten ve halkın gerçeğinden ne kadar uzak olduğunun kanıtıdır.

Seçim sonunda yaşanan başarısızlıktan kendi muhasebesini yapamadığı gibi muhalif seçmene umut olacak hiçbir aksiyon ve söylemde bulunmayan muhalefet parti liderlerinin zor durumda olan halkın dertlerine ne kadar uzak olduğunun kanıtı da bu durum olsa gerek.

Muhalif seçmeni bir araya getirip umut aşılayarak yerel seçimlerde konsolide etmekten fersah fersah uzakta olan muhalefet parti liderlerin ülke geleceğinde ne kadar etkin olmaları gerektiği de seçmen ferasetinin terazisinde yerini alacaktır.

Türkiye siyaseti dinamik bir yapıya sahiptir. Muhalefet partilerinin ve liderlerin şapkalarını önlerine alma vakti çoktan gelmiş ve geç kalmaktadır. Dünyada dijitalleşmenin ve küresel gelişmelerin etkisiyle ülkemizin siyasi dinamikleri daha da karmaşık bir hale gelmesi şaşırtıcı olmayacaktır.

Liderlerin daha vizyoner bir yapılanma içinde olmaları, partiler arasında toplumsal taleplere duyarlı politikaların belirlenmesi muhalefeti oluşturan tüm siyasi partiler için oldukça önemlidir.

Türkiye’de hiçbir liderin koltuğu değişimden muaf değildir. Yaşanması beklenen bu değişim, değişim ihtiyacını hissettiren herkes için geçerlidir.