Oy vermek bir şeyleri değiştirseydi yasaklanırdı. Emma Goldman’a ait olduğu söylenen bir söz olduğu söylenir.

Sosyal demokrasi açısından oluşan statükonun geniş halk kitlelerini iktidara ne ölçüde yaklaştırdığı veya yanaştırdığı devrimci politika üretmeye ne kadar olanak tanıdığı tartışmalıdır.

Devrimci taktiklerin yerini seçimler ve yatay iktidara, siyasete bağlı sendikal ve fikri sabitkal çalışmalar almaktadır.

Hatta %40 oy alan bir iktidarın belirleyiciliğinden çok %5 kazandıran ve kazanan bir kitlenin ortaya çıkması sosyolojik vakadır.

Ülkede siyaseti %2-3 oy alan marjinal gruplar etki altına alıp belirleyici olabildiği sürece seçimler birer futbol oyunudur. Futbolcular bahis oynar, hakem sonuca tesir eder, başkan takımı sahadan çeker ama milyon dolarlar kazanan bir sektör dimdik ayaktadır.

Simdiler de seçimlerin yerini tavanda işbirlikleri ve rantın paylaşımına evrilen ittifaklar devralmaktadır.

Ülkede seçimler yapılmaktadır. Fakat kimi seçeceğimize yine birileri karar vermektedir.

Bu sürece de seçim süreci denmektedir.

Siyaset sanatı; insanın insana kendini mutlak inandırdığı gelir, rant adı altında nemalandığı rüşveti kendi kendine vererek kendini kandıran kurumsal bir yapıya dönüşmüştür.

Emekli maaşı 7500tl olmasın ama 40 yaşında emekli olayım. Hiç sigorta primi yatırmayayım ama hastalandığımda devlet bana baksın. Ev hanımlarına emeklilik hakkı verilsin.

Ülkede ilk yirmi ile son yirmi yaşlarında insanlara devlet hatta diğer insanlar baksın gül gibi yaşayalım ve her şey güzel olsun.

Bulunduğumuz yıllarda 25 yaşına kadar öğrenci 50 yaşına kadar çalışan seçmen, 75 yaşına kadar emekli ve 75 yaşından sonra camii cemaati olmaya karar veren yığınlar ülkenin gelişmesine en büyük sebebin siyasiler olduğuna karar veriyorlar.

Hiç kimse sorumluyu arama gayretinde değil herkes suçluyu bulduğunu söylüyor.

Demokrasi bir ülkede siyasi iktidarın bir kişi veya bir zümreye değil tamamen halka ait olduğunu dair bir anlayış olup bu ülkemizde son seçimlerde tamamen farklı bir şekilde bir zümrenin büyük yığınları zapturaptı altına alınmasına neden olmuştur.

Halkın ne dediğinden çok siyaset belirleyicileri neredeyse milyonlar hakkında karar verir duruma gelmişler, milyonlarca seçmeni bir sürü psikolojisi ile peşlerine takarak istedikleri yere ve konuma sabitlemeyi başarmışlardır.

Bunun adına bazıları İttifak bazıları işbirliği dese de seçmene saygısızlıkta bir level atlama olarak görüyorum.

Bu durum bir zaman sonra insanların noterden vekalet ile ben seni aynı kurbanda vekalet vermek gibi olan beni 5 yıl yönetmeye seni vekil tayin ettim.

Sen nasıl vekaleti yerine getirir isen getir ben razıyım düşüncesine götürecektir.

Buda vesayet demokrasisinden vekalet demokrasisine evrilen bir süreci doğurmak üzeredir.

Bu süreç günümüz teknolojileri ile bir çok kurumu geçersiz kılarken halkıda yapay zeka ile neredeyse  etkisiz hale getirmiştir.

Muhtar Bilgi Sisteminin şu anki veri durumuna  ; Muhtar Sayısı: 50.370. Tekrar muhtarlık için başvuruda bulunan muhtar sayısı: 32.130.

Muhtarlık için adaylık toplam başvuru sayısı: 139.160 bu başvuru bitiş  zamanında 500.000 kişiyi bulması öngörüsü vardır. İşlevini yitirmiş bir yapı için bu seçimde onlarca insan birbirini öldürecektir.

Elektronik sistemlerin bu kadar geliştiği bu ortamda işlevini kaybeden muhtarlıklar, büyükşehirlerdeki ilçe belediye başkanlıkları, çoğu ilçe müdürlükleri sadece birer rant dağıtım aracına dönüşmüştür.

Gençler veya insanlar oy vermenin bir şeyler değiştirmeyeceği kanaati ile oy vermekten imtina eden ve bu konuda radikal fikirleri olan seçmeyen bireylere dönüştürmektedir.

Oy kullanmak yasak denilse zaten biz gereksiz olduğunu düşünüyorduk diyecek milyonlarca insandan bahsedilir bir ortam dünyayı elektronik yapay zeka ekümenikliğine doğru götürmektedir.

Bilmem siyaset tasnif ediciler ve yapıcılar veya oyun kurucular farkında mı?