Bizim mahalle sevmez Nihat Genç'i ama ben de  "Yalnız Kurt" derdim. 

Ancak ben bunu Nihat Genç'in eski ülkücülüğü, dik kafalığı, sert bakışı için demedim.

Gerçekten inandığı değerler için her zaman ve her yerde adeta tek başına savaştığı, söylediği, bağırdığı, yazdığı yel değirmenlerine karşı tek başına kafa tuttuğu için dedim.

Onun ülkücülükten çıkıp sağ şeritten gitmeyip sola daldığını ters yöne gittiğini sola kaydığını, sol milliyetçi, ulusalcı ve Kemalist çizgide durduğunu söylüyor bilenler ama bildiği yolda eğilmeden bükülmeden düm düz giden adamdı.

Bugün cenazesine katılan yaşlı Ülkücülerin pek çoğu Mercedes, bmv, audi araçlarını otoparka bırakıp siyah gözlükler ardından biraz bozkurt gözyaşı akıtmak(bozkurt kan ağlar) vicdanlarını rahatlatmak için ve adam gibi adamdan ruhundan özür dilemek için caminin avlusunu hınca hınç doldurdular.

Çünkü onlardan pek çoğu köşeyi dönerken, Nihat Genç'i görmediler bile.

Neden diye sormadılar bile?

Bir çay içelim dahi demediler.

O da gitti mecburen gitti ayakta kalabilmek için sağda gidemeyen ters yöne sola yaklaştı.

Doğu Perinçek'in Aydınlık gazetesinde bile yazdı.

Halk TV ve Ulusal kanalda programlar yaptı.

Sadece onurlu bir yaşam için.

Nihat genç danışman olmayı köşe yazıp köşeyi dönmeyi bilemedi değil tercih etmedi.

Bir çam ağacı gibi dimdik ve hür öldü gitti bu dünyadan..

Ancak o, belli bir siyasi görüşe angaje olmayacak sığmayacak kadar yalnız kurttu.

 Çelenk gönderenler arasında Sosyalist Cumhuriyet Partisi de vardı, Türkiye Komünist Partisi de vardı,  CHP de vardı.

Ancak ne MHP'nin çelengi vardı ne de Ülkü ocaklarının.

Çünkü bizim cenah yetiştirdiği evlatlarını çakala kaptırmayı çok iyi bilir.

Sahiplenmek kanında yoktur.

Cenazesine katılanlar arasında tekbir getirenler de vardı, alkış tutanlar da.

"Mustafa Kemal'in askerleriyiz" sloganı atanlar da vardı "Türk'üz, Türkçüyüz, Atatürkçüyüz" sloganı atanlar da.

Cemaati de en sağdan en sola ortadan, okuruna kadar tıpkı kendi hayatı gibi asi, deli, mai ve soylu insanlarla dolu idi.

Tutkulu yazı yolcusu, hararetli ekran yorumcusu ve bıçkın Karadeniz’in asi soylusu.

Kalemi  lazerden keskindi.. Tasvirleri ve betimlemeleri tarifsiz eşsizdi.

Siyasal analizlerinden çok etkilenirdim. Denemelerini az okur , sanat kokan yazılarını sever ama birisine cevabını mutlaka okurdum.

Çükü lafı eğip bükmeden çivi gibi kafasına kafasına çakmayı çok iyi bilirdi.

Netice de insandı.

Ve ölümlüydü.

Bunu çok iyi biliyordu.

O nedenle kimseden korkmuyordu.

" Kaygılanma Çocuk, bir gün herkes ölür, kimi toprağa, kimi yüreklere gömülür".

Hem yüreklere hem toprağa gömüldü..

Hangi taraftan bakarsan bak öldü.

Nihat soyadı genç de olsa zamanı gelen bir sebepten gidiyor.

Gürleye gürleye..