“ Ben hiç hayata yenilmedim

Hiç kimse bileğimi bükemedi “

“ Oysa ki ;

“ Benim başımı öne eğdiren yüreğimdi

Diz çöktüren merhametim “

“ Susturan ise vicdanımdı

Ben her defasında insanlığıma yenildim ”

Bu yazıyı bugün okudum.

Para ile satın alınamayan 6 şey vardır. Sağlık, Aşk, Merhamet, Karakter, Ahlak ve güven.

İnsan olmayı bırakmadan hayata dair kavgamı hep verdim.

Dünya işte hep yalan dünya... Hep ve soluksuz peşinden koştuğumuz nefes almadan yetişmeye

çalıştığımız dünya ...

Ya zaman bitiyor yada biz...

Yalan dünya dedikleri bu galiba...

Bizi tüketirken tükenmeyen dünya..

Kötülük yapmaktan hep korktum.

Çünkü kötülük tohum gibidir.

Ekersin bir gün gelir karşına çıkar gölgesine sığınırsın yıldırım düşer..

Onun için bana güveneni hiç yarı yolda bırakmadım.

Ama yola çıkmayı çok çabuk öğrendim..

Bu konudaki kudret damarlarımdaki kanda var galiba.

Esince kafamı alıp gitmek benim en sevmediğim yönüm.

Mutlu olmak o kadar da zor değil aslında. Yeter ki, mutluluğu, kendimizin dışında, başkalarının yaşamına dokunarak, mutluluklarına, gelişimlerine ve başarılarına katkıda bulunarak ya da tanık olarak gerçekleştirelim.

Ama mutsuz olmak için bir nedenimiz var.

Hep mutlu etmek mutsuz ediyor benim.

Bunu bıraktım işte..

Nereye mi bıraktım.

Oluruna olmazına …

Zaten dönüyor dünya..