Hiç evlenmemiş ve çocuğu olmayan Franz Kafka, Berlin'de bir parkta yürürken, çok sevdiği oyuncak bebeğini kaybettiği için ağlayan küçük bir kız çocuğuyla tanışır.

Kafka, çocukla birlikte bebeği uzun süre arar ve başarısız olur.

Ertesi gün onunla, bebeğini aramak için yeniden buluşmak istediğini söyler.

Fakat yine bebeği bulamazlar.

Kafka, kıza bebek tarafından yazılmış bir mektup verir.

Mektupta "Lütfen ağlama, dünyayı görmek için bir geziye çıktım. Sana maceralarım hakkında yazacağım", diyordu.

Böylece, Kafka'nın yaşamının sonuna kadar devam edecek bir hikâye başlar.

Kafka, küçük kızla her buluşmasında bebeğin maceralarının yazılmış olduğu mektupları okur ve akabinde çocuğun çok mutlu olduğunu görür.

Kafka, Berlin'e dönmeden önce oyuncak dükkanına uğrar vebir tane bebek satın alır. Daha sonra kız çocuğu ile buluşmaya gider.

Bebeği çocuğa uzatır.

"Ama hiç bebeğime benzemiyor," der kız.

Kafka, bebeğin yazdığı bir başka mektubu çocuğa verir:

Mektupta

"Seyahatlerim beni değiştirdi." yazmaktadır.

Küçük kız yeni bebeği kucaklar ve onunla mutlu bir şekilde evine gider.

Bir yıl sonra Kafka ölür.

Yıllar sonra, bir yetişkin olan kız, bebeğin içinde bir mektup bulur.

Mektupta şöyle yazmaktadır:

"Sevdiğin her şey muhtemelen kaybolacak, ama sonunda sevgi başka bir şekilde geri dönecek."

Bugün Gazze'de her şeyini ama her şeyini kaybetmiş çocuklara neyi versek tekrar sevinirler..Ama umutları çalınmış çocuklara yerine ne verilir ki.Gözyaşından başka..Sizinle beraber ağlıyorum ve çok üzgünüm, yorgun, kırgınım,darma dagınığım demiyorum..Sadece Gazze'liyim... Çünkü çocukluğumu kaybettim... Bugün susar isek bir daha asla konuşamayacağız..