Tarih boyunca insanlar tek tek yapılarda olduğu kadar yarattıkları fiziksel çevrelerde de estetik nitelik aramışlar ve bu kaygı ile çevrelerini düzene sokma arayışında olmuşlardır. Doğal ve kültürel ögelerin bir araya gelmesi ile biçimlenen kentler onu oluşturan parçalardan farklı nitelik taşıyan bütünlerdir. Gerek tek yapıların gerekse yapı ve açık yeşil alanların bir araya gelerek oluşturdukları çevrenin yalnızca insanın biyolojik gereksinmelerini karşılayan işlevsellik değil, aynı zamanda psikolojik, entelektüel gereksinmelerini de karşılayan estetik nitelikler de taşıması gerekmektedir.  

Estetik sadece sanattaki güzeli değil, yani sadece sanat felsefesini değil, doğadaki güzeli de kapsamaktadır. Dolayısı ile hem doğal hem yapay ögelerin değerlendirilmesinde yararlanılan bir algılar öğretisi, duyu bilimdir. Estetik yaklaşımda orantı ve uyum en önemli olgular olup tasarımda birlik oluşturmanın en kolay yolları olarak nitelenmektedir. Birliğe sahip tasarım ögeleri ya da oluşumlar ise estetik ve güzel olarak algılanmaktadırlar.

Çevrede, sanatta, tasarım objesinde birlik sağlanamamış, parçalar organik olarak birbirine bağlı ve uygun değil ise estetik olması da söz konusu değildir ve bunu oluşturan da ögelerin bir araya gelmesinde kurgulanan/oluşturulan düzendir.  

Kentsel imaj / görüntü ve estetik değerler açısından irdelenecek olursa peyzaj bütünlüğü içinde kenti oluşturan ögelerin değerlendirilmesi gerekmektedir. Peyzaj/çevresel değerlendirmede kullandığı arazi formu , bitkisel materyal, yapılar, döşemeler , peyzaj yapıları, su ögeleri de kentsel çevreleri oluşturan ögelerdir. Nasıl bütün onu oluşturan parçaların her birinden farklı niteliğe sahipse, kent de onu oluşturan tek tek yapılardan farklı nitelik taşıyan bir bütün olup kitle, boşluk, yüzey ve düzlemlerden oluşan tek tek ögelerin bir araya gelmesi ile biçimlenmektedirler.

Cedidiye camii meydanı yeni yapılan işyerleri ve camii ile beraber belli bir estetiğe kavuşturulmaya çalışılsa da ayakkabıcıların bu görüntüsü hiç hoş olmadığı gibi estetik açıdan da güzel durmamakta.

Caminin etrafındaki çay ocaklarına ait masa sandalye şemsiyelerde tümsel estetiği akamete uğratmaktadır.

Çok çirkin bir görüntü meydana getirmektedir.

Çay satmak isteyenler iş yerlerinde ve önlerinde satmaları konusunda uyarılmalıdır.

Ayakkabı boyacılarına da bir nokta oluşturarak onlara belli bir estetik görüntü kazandırılarak şehir estetiği daha güzel olabilir.

Bu konuda estetiği bozucu uygulamaların birer kazanılmış hak olmasının önüne geçilerek önlem alınması elzemdir.