Bu resim Adapazarı Aynalıkavak çarşısında çekildi.
Her şeyin bir anıtı varda acaba bu bakraçlara niye anıt yapmışlar.
Bandırmalı merhum Tatlıcı Ali Efendi bir gün, çocukların ateş yakmak için kesilen odunlar arasından düzgün olan odunları ayırdıklarını görünce, sebebini sorar.
Çocuklar da:
Onlardan balta ve keser sapı yapmak için düzgün olanları yakmayıp ayırıyoruz derler. 
Ali efendi, bu durum karşısında yere çöker ve ağlar. 
Ağzından şu müthiş sözler çıkar.
Odunların doğru olanları bile kendini ateşten kurtarıyor. 
Ya insanların doğru olanları? 
Rabbim sen bizi doğruluktan ayırma..
Güzel günler sana gelmez, sen onlara yürüyeceksin.
Doğru olacaksın. Güvenilir olacaksın.
Emin olacaksın.
Adapazarı yerlisi tanıdığım, Adapazarı Aynalıkavak çarşısında bulunan anıt bakraçlardan söz açılınca "dedemin anlattıkları" diyerek söze başladı,
"Sakarya boyundaki köylerden yoğurt getirip oradaki ağaçların altına yoğurt bakraçlarını bırakırmış köylüler. 
Bırakırken üzerlerine fiyatını tebeşirle yazarlarmış. Şehre gelmişken pazar yapmaya, ihtiyaçlarını almaya, işlerini güçlerini görmeye giderlermiş.
Yoğurt almaya gelenler, aldıkları yoğurdun parasını bakracın içine bırakırmış. Köylü akşam üzeri gelip, bakracını ve parasını alıp köyüne doğru yola koyulurmuş." diyerek bitirdi.
Sonra kendisinin de 50-60 yıl önceleri, çocukluğunda Adapazarı'na Kandıra'dan manda yoğurdu geldiğini, pazardan yağlı kağıda dökerek aldıklarını, file ile eve götürdüğünü, kıvamının peynir gibi olduğunu şimdi çocuklarına file ile yoğurt taşımanın şaka gibi geldiğini inanamadıklarını söyledi. 
File ile yoğurt taşımak onlara yalan geliyor. O zamanlar dürüstlük vardı, hırsızlık sahtekarlık yoktu, esnaf dürüsttü, haramdan korkardı diyerek ekledi.
Zamanla ne çok şey değişmiş.
Yoğurt bakraçları artık   Adapazarı şehrimizde simge olarak kaldılar....
Doğrulukta atasözlerinde bir erdem olarak yerini aldı.
Kalın sağlıcakla..