İyi ve güler yüzlü doktorlar, genellikle hastalarla empati kurabilen, dinlemeyi bilen ve hastalarının endişelerini anlayışla karşılayan sağlık profesyonelleridir. Bu doktorlar, tedavi süreçlerinde sadece fiziksel iyileşmeye değil, aynı zamanda hastaların duygusal ve psikolojik durumlarına da önem verirler. Güler yüzlü bir doktor, hastasına güven ve rahatlık hissettirir, bu da tedavi sürecini olumlu yönde etkileyebilir.

İşte bu tanıma uygun iki doktor tanıdım…

Ellerinizden öper, birisi 5 birisi 4 yaşında iki kızım var. Kızlarım mevsim geçişleri nedeniyle her çocukta olduğu gibi hasta oldular. Burun akıntısı, öksürük, ateş şikayeti ile Muncurlu Devlet Hastanesi Çocuk Aciline kızlarımı götürdüm.

Girişlerini yaptırdıktan sonra 183 ve 184. numaraları kızlarıma verdiler. Ben sıra aldığımda henüz 163. hasta muayene oluyordu. Yani önümde 20 kişi olduğu gibi benden öncede 182 kişi daha muayene olacaktı. Kendi kendime, bu kadar hastadan sonra doktorlar iyice stres olmuş, artık gerginliklerinden durumumu da anlatamam dedim.

Neyse efendim, başladık sıramızı beklemeye. Sıramız geldi, doktorların yanına girdik. İsimlerini sonradan örendiğim Pratisyen Hekim Furkan Anar ve Çocuk Doktoru Burak Yaşar ile karşılaştım. Çocukların durumunu sordular, anlattım. Bu kez çocuklarla muhabbet etmeye başladılar.

Ama nasıl muhabbet. Bir ağabey, bir amca veya dayı gibiler. Yani resmen akrabalar. İçeride kendileri ile yaşadığımız bir muhabbetin ardından muayeneleri bitti ve ben yaşadığımız muhabbetten sonra gülerek dışarı çıktım.

Yahu dedim kendi kendime. Bunlar nasıl doktorlar?

Sonra gazetecilik damalarım kabardı. Acaba herkes gülerek mi çıkıyordu? Yoksa adımı bir yerden duydular da bana özel bir tavır mı takındılar diye merak ettim. Olur ya gazeteci ne olur ne olmaz diye düşünmüş olabilirlerdi.

Uzun süre seyrettim. Her çocuğun ailesi içeriden gülerek çıkıyordu. Çocuğu ateşlenmiş, halsiz olan genç anne ve babalar da panikle sıra beklerken, içerden çıkarken gayet mutluydular.

Bu çok güzeldi. Doktor beyler bana özel bir tavır içinde değillerdi ve tüm ailelere bu şekilde davranıyorlardı. Düşünsenize 183, 184 benim çocuklar, ben bir 10 aileyi daha gözlemledim. Neredeyse 200 çocuğa bakmışlardı ama aileler ile kurdukları diyalog ailelerin öncelikle psikolojik olarak rahatlamasına nende oluyordu.

Dedim ya 200 ayrı çocuk, 200 ayrı psikoloji, 200 ayrı hastalık. Bunların yanına aileleri eklersen 200 anne veya baba, 200 değişik anne, baba psikolojisi. Bunların hepsi ile başa çıkmak kolay değildi. Zaman içinde sinirlenip, burunlarından kıl aldırmaz hale gelebilirlerdi.

Sonra İl Sağlık Müdürü Yasin Yılmaz ile aramızda daha önce geçen bir sohbet aklıma geldi. Biz her alanda sadece hastaları değil, yanlarındaki refakat edenlerinde iyileşmesini sağlayacağız demişti.

Sanki bu doktorlarda özel seçilmişti. Güler yüzleri, sıcak davranışları benim kızlarımla ilgili hastalık kaygılarımı bir anda sildi, süpürdü. Emindim ki kızlarım sağlam hekimlerin elindeydi.

Hocalarım, yani Doktor Furkan Anar ve Çocuk Doktoru Burak Yaşar beyefendiler.

Allah sizin gülen yüzünüzü soldurmasın.

Allah sizden, sizi yetiştiren aileden binlerce kez razı olsun.

Bu tavrınızı hiç kaybetmeyin.

Umarım yazımı görürsünüz. Benim size teşekkür edebilme mecram burasıdır. Ben bu mecradan size teşekkür ettiğim gibi beni okuyanların da aslında doktorların da asık suratlı olmadıklarını, zaman içinde bazen motivasyon olarak düşüş yaşayabileceğini anlatmak istedim.

Mesleki kariyerinizin en üst seviyesine gelmeniz dileğiyle.

İl Sağlık Müdürü Yasin Yılmaz, size de teşekkür ederiz. Böyle doktorları bizlere kazandırdığınız için. Hocaların kendi insani durumları ile birlikte sizinde bazı telkinleriniz olduğunu düşünüyorum.

Allah sayınızı arttırsın. Sağ olun, var olun.

Kalın sağlıcakla.