Nasıl unuttuk Gazze’yi ama? Nasıl unutturdular?

Nasıl umurumuzda değil ama?

Tek kelime etmeyene eyvallah ama ilk günler Gazze’yi dilinden düşürmeyip şu an çıtını çıkarmayanlar var ya, onlara yazıklar olsun.

Bana da yazıklar olsun.

Gazze’dekiler gibi açlık çeksek birbirimizi telef ederiz.

Gazze bir moda mıydı? Geçti mi? İsrail, dün Gazze’de yemek sırasındaki insanları vurdu be!

Hastaneleri basıp kadınlara tecavüz edip öldürdüler kadınları.

Gazze’yi unuttuk.

Ama acaba Gazze bizi unuttu mu?

Filistin’de insanlığın bittiği bu anlarda, insanlar ve insanlık tükenmekte.

Önce zalimler, suyu, gıdayı, ilacı, havayı ve umudu yok etti. Şimdi de kentleri ve insanları tükeniyor. Göz pınarlarınıza Gazze’nin acılarını ortak ediniz. Vicdanınızı ve merhametinizi devre dışı bırakmayınız en azından bir yerde paylaşın bu zulmü..

Bu vahşete bakın, görün, empati yapın. Yeterince  olmasa da birazcık üzülün… Rahatça ağlayın… Bu zulmü reva görenlere en azından duygusal tepkide bulunun…

Yarınki tarih, arşivlerde yerini aldığında, yok edilen bir milletin acılarına ortak olmanın gönül rahatlığını böyle hissedebilirsiniz.

Aksi takdirde bu sorumluluğun vicdan azabı yakamızı bırakmayacaktır.

Filistinliler bize, aylardır insanlık ve Müslümanlık dersi vermektedirler. Vatan topraklarının nasıl müdafaa edileceğini, metanetin, dayanışmanın, yurt sevgisinin, zulme, yokluğa, acılara nasıl sabredildiğinin örneklerini görmekteyiz Gazze’de.Annesini Yahudi’den korumak için elindeki taştan başka silahı olmayan çocuğu, İsrail askerine diklenen yedi yaşındaki kız çocuğunu izlediniz mi?

Ama biz yakılan bebeleri unuttuk.

Biz mi unuttuk.

Gazze mi bizi unuttu..

Umut gelmiyorsa yardan beni unut demiş midir Gazze..

Ve Gazze’li çocuklar..

Unutulanlar unutanları asla unutmazlar..