Mutluluk nelere sahip olduğumuz değil, ne kadar keyif alabildiğimizdir.

Bu özel günler içerisinde beni en mutlu eden özel günler anneler ve öğretmenler günleridir.

Bir insanı yetiştirmek, kişiye insan olma vasfının gereklerini kazandırmak, kişinin ailesine, milletine ve insanlığa faydalı bir birey olması için gayret göstermek, muhterem bir meziyet, kıymetli bir irade ve saygın bir adanmışlığın en güzel karşılığıdır.

Anneyi bize öğretmen eden yaratıcımız.

Rahmetli büyük ninemin çok güzel bir sözü vardır.

‘’Tavuk kakar böcüğü öğretir cücüğü.’’derdi.

Bizim ilk öğretmenlerimiz annelerimiz.

Sonrada tabi ki öğretmenlerimiz.

Hayatımıza en çok onlar iz bırakıyorlar.

Ben ilkokulda babamın memuriyet görevleri dolayısı ile 3 değişik okul ve öğretmende okumuştum.

Fakat Adem Pezük öğretmenimi hiç unutmam.

1988-1990 yıllarında öğrencisi oldum.

Bana bugün dahi kulağımda çınlayan dersi Pazartesi andımız ve İstiklal Marşı okunurken istiklal marşında saygısızlık yapmamdan dolayı cezalandırmış idi.

Aklımdan hiç çıkmaz.

Her İstiklal Marşı okuduğumda aklıma gelir ve dikkat kesilirim.

Sonra ki yıllarda hep görüştük bugünde arayıp bu güzide gününü kutlayıp hayır duasını isteyeceğim.

Öğretmen Lisesi mezunu ve İlkokul öğretmenliği sertifikalı bir yazar olarak kıymetli öğretmen arkadaşlarım ve tüm öğretmenlerimizin 24 Kasım Öğretmenler Günü’nü kutluyor, bu kutsal mesleği icra ettikleri esnada şehit düşen tüm öğretmenlerimizi rahmet ve minnetle yad ediyorum.

Bugün kaç yaşında olursanız olun ilk okul öğretmeniniz veya öğretmenleriniz ulaşabiliyor iseniz arayın hayır duasını alın.

Teşekkür edin.

Haklarını helal etmelerini talep edin.

Biz onlara kölelik(bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum) yapamadık ama onlara vefanızı hatırlatın.

Kalın sağlıcakla.