Adam mahalle bakkalına girdi ve elma ile muzun fiyatını sordu. Bakkal:

– Muz sekiz lira, elma da altı lira.

Tam o sırada bakkalın tanıdığı aynı mahalleden bir bayan içeri girdi, o da elma ve muzun fiyatını sordu.

Bakkal:

– Muz üç, elma iki lira.

Kadın:

"Elhamdülillah” dedi ve birer kilo meyve aldı.

Bakkalın yaptığını şaşkınlık içinde izleyen adam öfkelendi ve bakkalla tartışıp kavga etmek ister. Ancak bakkal göz işaretiyle az sabretmesini ve kadın gidinceye kadar beklemesini söyledi.

Bakkal meyveleri kadına verdi. Kadın sevinç içinde:

– Allah’a şükürler olsun ki çocuklarım meyve yiyecekler.

Ardından da çıkıp evinin yolunu tutar. Her ikisi kadının Allah'a nasıl şükrettiğini gördüler. Sonra bakkal, müşteriye döndü ve şöyle dedi:

– Vallahi, ben seni aldatmadım, meyvelerin gerçek fiyatını söyledim ancak bu kadının dört yetim çocuğu var, kimseden de yardım almaz, geçimini az geliriyle sağlamaya çalışır. Ne zaman kendisine:

"Bakkaldan istediğin ne varsa bedava alabilirsin." desem rahatsız olur. Ona yardımcı olmak ve sevap işlemek için ucuz fiyatla veriyorum. Allah ile bir muameleye girişmişim ve onun rızasını kazanmak istiyorum. Gördüğün bu kadın haftada bir gün gelir ve Allah'a ant olsun ki benden bir şeyler aldığı gün daha çok kâr ediyorum ve nasıl olduğunu, paraların bana nereden geldiğini de bir türlü bilemiyorum; o günkü kazancımdan bereket yağıyor, yemin ederim.

Adam gözyaşlarını tutamadı, bakkala sarıldı:

-Allah'a borç verirsen fazlasıyla, hatta kat kat fazlasıyla geri alırsın, hem bu dünyada hem öbür dünyada. Sen sen ol, geri almak için verme; sadece Allah rızası için ver.

Bu hikayeyi bir yerde okuduğumda çok etkilenmiş idim.

Köylerde ücra yerlerde ciddi ekonomik sıkıntı çeken ailelerin sığındığı son limandır. Bakkallar.

Evinde sobası tütmeyen dolabında yumurtası olmayan işini kaybeden iş arayıp bulana kadar sınırsız kredi açıp deftere yazan mahallenin bence sosyal ve psikoloji merkezi bakkal.

Evimizin karşısındaki bakkala gittiğimde içeride bir hummalı çalışma  vardı. Kasada ise devamlı Mahallemizin Cahit abisi yoktu.

Kasadaki beyefendiye geçmiş olsun Cahit Abi’ye bir şey mi oldu hayırlı bir iş devrimi oldu dedim. Abi hayırlısı ise biz devam edeceğiz dediğinde içimden bir ses içten içe mideme oturan bir ağırlık çöktü. Babadan beri yıllardır bu işi yapan Abimiz veda etti bakkalcılığa.

Bazen dertleşip konuştuğumuzda nice hesapların üzerine kara kalem çektik. Gücümüz azalıp veremeyince komşularımız aynı fiyat olmasına rağmen ekmeği dahi 200 metre ötedeki zincir marketten alıyor diyerek sitem ediyordu.

Mahallemizde ki adresimiz gitti.

Oturup ramazan akşamları semaver yakıp çay demlediğimiz sohbet ettiğimiz abimiz gitti.

Evi üstünde olmasına rağmen 2 gündür dükkanın önünden geçerken bir tuhaf oluyorum.

Abi şunları da al bir garibana ver diyen başka mahallelerdeki fakir fukarayı düşünen dost gitti.

Abi ’’ mahallede hasta veya maddi sıkıntısı olan var mı?’’ dediğimizde mahalleden haberi olan dert babamız mahalle istihbaratımız gitti.

Alo abi çocuklara para bırakmamışız bir şeyler alacaklarmış seyahatten geldiğimde öderim dediğimiz bankamız gitti.

Yemek getiren firmaya adres verirken bakkalın arkasındaki ev diyecek kadar konum verdiğimiz adresimiz gitti.

Esasen bakkalımız bir yere gitmedi. Yıllardır bakkalcılık marketçilik yapan bir abimiz işini devrederek dükkanını yeni devrettiği yeni bakkalımıza kiraya verip başka limanlara yelken açtı.

Ve mesleğine veda etti.

Ülkemizde bakkalcılık özel olarak desteklenmesi gereken sosyal sorumluluk projesi olması gerekirken zincir marketlere pozitif ayrımcılık tanınarak yok edilen bir mahalle merkezi ve bir yok olmaya yüz tutan bir meslek.

Çünkü bugünlerde geçmekte olduğumuz kriz ortamlarında aybaşını bekleyen parası olmayana borç veren mahallemizin abisi gittiği için üzülüyoruz.

Cahit abi üzgünüz. Hem de çok üzgünüz.

Yeni hayatında yeni işinde sana bol bereketli kazançlar temenni ediyorum.

İyi ki varsın.

İyi ki bakkallar var.

Yoksa bu ülkede yüzlerce çocuk akşam sütü olmadığı için aç uyuyacak. Bunu bilerek üzülüyorum.

Yeni bakkal abimize de üstün başarılar ve sabırlar, gayretler diliyorum.

Ayağınıza taş değmesin.

Güle güle.

Hoş geldiniz.

En kötüsü neydi biliyor musunuz

* Ya Cahit abimiz bakkalı kapatsaydı. Yemin ediyorum mahallem adına çok üzülürdüm.

Bizim sabah saat 7:00de ekmek almak için nereye gidecektik. Gece baba canımız dondurma çekti. Bakın bakayım Cahit abi açık mı?

Oğlumun ‘’baba ben çok şanslıyım Cahit abi açık diyerek’’ sevinerek güvenerek gittiği bakkalımız halen yerinde.

İyi ki çocuklarımıza eskiden bakkallar var dı demiyoruz.

Gelin bakkalımıza sahip çıkalım. Bakkallar tarih olmasın.

Cahit Abi iyi ki varsın.

Mahallemize verdiğin emeklerin hakkını alamadığın alacakların hakkını ödeyemeyiz. Ama mahallemiz ve ülkemiz adına sana bu yazıyı ithaf ediyorum.

Mahallemiz adına ülkemiz adına sana teşekkür ediyorum. Hakkını ödeyemeyiz. Yeni işinde başarılar. Allah bol kazançlar ve sağlık nasip etsin.