Macera filmlerinde birde hayat dersi vermek istediğiniz kişilere çok anlatılan bir akrep ve kurbağa hikayesi vardır. Bay Kemal’de anlattığı için benim de hatrıma geldi.

Bay Kemal ekleme ve yorum yaptı. Eğer akreplere inanırsan, onlarla mücadele etmezsen, şirin gözükmeye çalışırsan, normalleşirsen asıl hesap vermesi gerekenler döner senden hesap sorar. Ve sonunda nehrin ortasında boğulursun.

Bunları CHP’nin devrik emekli başkanı Bay kemal söyledi.

 Bu hikayeyi dinlediğim en az beş Amerikan filmi sayabilirim. Kızılderili yerlileri kestikleri kovboy filmini hatırlarım.

Hatta birinde kurbağanın işi çıkmış olmalı ki, rolünü bir kuğu üstlenmişti.

Genelde filmde bir, iki badire atlatıldıktan sonra, başrol oyuncusu bu hikayeyi manitasına ya da silah arkadaşına anlatır.

Bilmeyenler vardır. Ben bir daha anlatayım.

Akrep ve kurbağa derenin kenarında karşılaşırlar. Akrep kurbağadan kendisini derenin karşı kıyısına geçirmesini ister. Kurbağa akrebin kendisini sokacağını düşünerek başta bu işe yanaşmasa da akrep ısrarını sürdürür.

‘’Boşuna endişe etme der’’ kurbağaya.

 Seni sokarsam bende suda boğulup, ölürüm. Bir süre düşünüp taşındıktan sonra bu mantık kurbağanın kafasına yatar ve akrebi karşı kıyıya geçirmeye razı olur.

Akrebi sırtına alarak dereye girer, suda yüzmeye başlar. Tam derenin ortasına geldiklerinde sırtındaki bıçak saplanmış gibi bir acıyla kasılır ve sulara gömülmeye başlar. Akrep kurbağayı sokmuştur. Akrep akrepliğini yapmıştır.

Kurbağa son nefesinde neden diye bağırır akrebe .

Neden beni soktun!

Ölüyorum.

Ama şimdi sen de boğulacaksın.

Akrep: ne yapayım der. Benim huyum , yapım bu! Akrep akrepliğini yapacak.

Bay Kemal Özgür Özel’e bu iktidara hatta Recep Tayyip Erdoğan’a şirin görünme, saraya gitme, sert muhalefet yap bunlar(iktidar) akrep sen kurbağasın. Seni de yenerler. Ben ne yaptıysam 6 lı masa 7 li masalar yaptım olmadı.

Sen bu kırmızı kart işlerini geç. Tayyip Erdoğan soğuk savaş siyasetçisidir. Seni kağıt oyunlarında kart manyağı yapar demeye getiriyor.

Ama kimse demiyor ki.

CHP’ye neden 75 yıldır iktidar yüzü göstermiyor bu millet. CHP, 1950 yılında yapılan seçimlerde Demokrat Parti'ye kaybetti ve ilk kez iktidardan uzak kaldı. 1960 darbesinden sonra CHP tekrar iktidara geldi, ancak 1971 yılında yapılan askeri müdahale sonrasında parti yönetimi dağıtıldı ve siyasi faaliyetleri askıya alındı.

Ondan sonra tek başına iktidar olamadı.

Çünkü millet çok iyi biliyor CHP’nin huyunu. Akrep gibidir. Geldi mi bu milletin burnundan fitil fitil getirir.

Gelenek, görenek, dini değerleri ile uğraşmaktan, milletin baş örtüsüne el uzatmaktan, ezanları susturmaktan, darbelerden beslenmekten, yolsuzluk, yoksulluk ve yolunu bulmaktan başka bir işe yaramadığını bilir.

Milletimiz bunların huyunu, suyunu çok iyi bildikleri için bunlara iktidarın kokusunu bile koklatmıyor.

Millet kurbağa gibi  korkuyor CHP’den.

Ben size başka bir akrep hikayesi anlatayım.

Bir akrep su göleğine düşer. Oradan geçen derviş akrebin suyun içinde çırpınışını görür. Derviş suya düşen akrebi kurtarmak ister, elini uzatınca akrep sokar; derviş tekrar dener, akrep yine sokar... Bunu görenler dayanamaz ve dervişe, 'İyilik yapmak istediğin halde sana zarar verene daha ne diye yardım edersin?' derler. Dervişin cevabı manidardır. 'Onun fıtratı uzatılan eli ısırmak. Benim fıtratım da düşe- ni düştüğü yerden çıkarmak için elimi uzatmak.' Akrebin fıtratında sokmak var, benim fıtratımda ise yaratılanı sevmek, merhamet etmek var. O fıtratının gereğini yapıyor diye ben niye fıtratımı değiştireyim?

Bu millet kendine değer veren adam yerine koyan evladını 20 yıldır sırtında taşıyor.

İyi günde kötü günde yanında oluyor..

Bizim milletimiz derviş gönüllüdür.

Kendine değer vereni, hizmet edeni unutmaz düştüğü yerden tekrar kaldırır.

İlk seçimlerde yiğit tekrar İstanbul’dan ayağa kalkar. Ve  Recep Tayyip Erdoğan’ın yol arkadaşlarının arkasında yola revan olur.

Çünkü Türkiye Yüzyılı başladı. Bu yürüyüş durmamalı. Durdurulmamalı..

Bu millet her şeye rağmen Recep Tayyip Erdoğan’ı sevmekten vaz geçmiyor..

Ne derlerse desinler.

Adalet dedikleri tek dişli canavarı bu millet başbakanlar darağacında asılırken,15 Temmuz’da darbe yapılırken sıcak odasında televizyon karşısında kahve yudumlarken gördü.

Adalet aramıyor. Dünya’ya adalet dağıtan bir Türkiye arıyor.

Akrebin kıskacında yoğurmuş bizi kader;

 Aldırma, böyle gelmiş, bu dünya böyle gider!

Bana kefendir yatak, sana tabuttur havuz;

 Sen kıvrıl, ben gideyim, Son peygamber kılavuz.

Yol onun, varlık onun, gerisi hep angarya…

Yüz üstü çok süründün, ayağa kalk, Sakarya! ..

Kalın sağlıcakla..