Bugün 5 Temmuz Urumçi katliamının yıldönümü. Bugün fare, köpek, örümcek gibi iğrenç yiyeceklerle beslendikçe daha çok o hayvanlara benzeyen Çinlinin, Türk topluluklarından en efendisi, en mazlumu, en uysalı olan Uygurlar’a yaptıkları katliamların en zalim eyleminin yıldönümü.

Burada Urumçi katliamını anlatmaya kalksam sayfalar dolusu yazmam gerekir. Bilgi sahibi olmayanlar bu katliamı internetten araştırmaları boyunlarının borcudur. Hele Filistin için yürüyüş yapanlar, ağlayanlar, yüzlerce paylaşım yapanlar Doğu Türkistandaki zulümlerden habersizse söylenecek söz bulamıyorum. Doğu Perinçek’in belki de siyasi hamlelerinde tek başardığı nokta budur. Uygur Türklerine yapılan zulümler Türkiye’de yeterince bilinmemektedir.

Uygur Türkleri aslında savaşçı bir topluluktu. Sanatta, bilimde de  zamanın en ilerileri toplumlarındandı. Yerleşik hayata geçtikten sonra tarım, ticaret geçim kaynakları oldu. Çin içinde başlayan büyük isyanlarda yardım isteyen Çin imparatorunu kabul edip isyanları bastıran, bunun karşılığında ganimet alması gereken Uygurlara Çinliler orada Mani rahipleri ile muhatap kılmışlar. Bögü Kağan ganimet yerine Mani rahipleri ile ülkesine döner. Döndükten sonra kendi Maniheizm dinine girmesi yetmez gibi bir de Çinden daha da Mani rahip göndermesini ister. Sonunda Uygur Türkleri Mani dinine geçer. Mani dini savaşçı bir devleti uysal bir hale getirir. Uzun bir konu bu din bir toplumu nasıl asimile etti en iyi örmektir.  İlgilenenler araştırır sonraki tarihi olayları.

Uygurlar Talas Savaşından sonra Müslüman olurlar. Ama ne müslüman olmak. Araplarda yazı edebiyatı zayıftır biliyorsunuz. Arap kültürünü Araplardan fazla yaşamaya başlarlar. Uygur Alfabesini bile terkedip Arap alfabesine geçerler. Şu an bile Arap alfabesi kullanmaktadırlar. Çinlinin tek dokunmadığı değiştirmek için çabalamadığı nokta burasıdır.

İşte bu zalimliklerin mazlumu olan Uygur kardeşlerimizin bir kısmı daha da islami yaşama geçmiş bazılarını radikal islamcı terör örgütlerinin kucağına itmiştir. Bir kısmı ABD nin Çin düşmanlığında elinde tuttuğu koz olmuştur. Bir kısmı da Çinde Çinlilerin uyum evi dedikleri aslında mankurtlaştırma merkezlerindedir.

Urumçi katliamını anlatacaktım ama Uygur tarihine kısaca anlatmak bile uzun sürdü. Uygurların başına gelenler bütün Türk topluluklarına ders olmalıdır. Uygurlar bağımsızlıklarını tekrar kazanacaklardır elbet. Ama başka dinlerin başka milletlerin üzerlerindeki etkisini atmaları lazımdır. Şu an Uygurlara yapılan zulüm dünyanın hiç bir yerinde yoktur. Sokakta karpuz satıcısının karpuz kestiği bıçak zincirle anahtarla polis tarafından bağlanmıştır. Bir bakmışsın evinin bir odasını Çinli birine vermiştir devlet. Yurtdışına yasal yollardan çıkışa izin vermez. Ha biz gidebilir miyiz? Gideriz. Sivil polis her an takip eder. Konuştuğumuz insanlar gece evlerinden alınır. Hiç bir otel size Türk olduğunuz için oda istese de veremez. Size o odayı veren kişi artık aylarca sorguda kalır belki de dönemez. Dünyanın her neresinde olursa olsun zulme uğrayanlara üzülürüz ama uğrayan bizim milletimizdense daha fazla üzülmek, çabalamak zorundayız.

“Türk Çocuğu ecdadını tanıdıkça daha büyük işler yapmak için kendinde kudret bulacaktır”

                M. Kemal Atatürk