Siz hiç kimseyi göz bebeğinden öptünüz mü? Ben bugün bir babanın evladının son kez göz bebeğinden öpüşünü izledim sonra uzun uzun boşlukta kaldı gözlerim yaşlar istemsiz aktı ama en çok kalbim ağladı, acizliğime ağladım, insanlığın geldiği duruma ağladım…

Öyle güzel bir kız çocuğuydu ki Filistin’de katledilen binlerden sadece biriydi. Uyuyordu, melekler gibi uyuyordu, ölümün soğuğu yüzüne vurmamıştı. Babası ona dakikalarca baktı, kokladı, inanmaz gibi gözlerini açtı ve göz bebeğinden öptü. Evlattı işte evlat… Gözünden sakındığı, cennet kokan evladı. Ve o da bir babaydı, ama öyle metanetli öyle vakur bir babaydı ki dedim Rabbim ne güzel iman vermiş, kolay mı kokusuna doyamadığın evladına son kez sarıldığını bilmek, kolay mı birazdan onu bir poşet ve üstüne kefene sarıp toprağa vermek ve bir sonraki için beklemek. Ben yazarken bile gözümdeki yaşlar durmuyor ama o gülümsüyordu evladına veda ederken nasıl bir yürek Ya Rab nasıl bir metanet… Gerçi evladı bir insanın şereflenebileceği en büyük mertebeye gelmişti, kıyafetleriyle gömülecekti küçük şehit, zaten melekti şimdi şehit melek oldu. Ona üzülmek ne haddimize oturup bu zülme bir diyemediğimiz, aciz kaldığımız için kendimize üzülelim aslında.

Düşünüyorum ben yaptığım mesleği bile hayat kurtarmak için seçtim, şimdi çocuk hastanesinde en amansız hastalığın pençesindeki çocukların zamanını uzatmak hatta Allah yardım ederse o illetten kurtarmak için gecemi gündüzüme katıyorum. Sadece ben değil burada dünyanın her yerinden gelen alanında en iyi yüzlerce kişi, beklenen süreci değiştirdiğimiz her şeyi büyük coşkuyla kutluyoruz, eskiden çok heyecanlanırdım ama son günlerde artık doğrularım yanlışlarım karıştı. Ben, benim gibiler hayatımızı bir çocuk bile olsa onun hayatını kurtarmak için harcarken kana susamış insanlar binleri öldürüyor. Bu nasıl bir sistem bu nasıl bir adalet? Hangi savaşta var hastaneleri okulları vurmak? Hangi savaşta var sivil halka ateş etmek çocukları kadınları silahsız insanları öldürmek? Bu nasıl adaletsiz bir sistem? Dünya bu boyutta güçleşmişken bir annenin evlatlarını yanına oturtup kefenimizi giydik bekliyoruz diye video paylaşması ne denli normal? Ne için? Savaşın da bir onuru vardır, insan namusu, şerefi ve vatanı için savaşır ama burada yapılan ne? Gel adamların topraklarından yer al 100 yıl boyunca etraftan insan getir çoğal ki kendileri söylüyor ilk gittikleri dönemde Filistin halkı onlara ensarlık yapıp onları muhacir gibi ağırlamış çünkü İslam’da bu var ama onlar ne yaptı ülke içinde ülke kurdu sırf para gücü var diye tüm Dünyanın gözüne soka soka haksızca kadın çocuk demeden soykırım yaptı. Ve evet hepimiz oturduk izliyoruz. Hastaneyi vurdukları gün artık sabrımın son sınırıydı ve sesli sesli söylenmeye küfür etmeye başladım, İngiliz olan bir arkadaşım ama hastanenin altında Hamas tünelleri varmış dedi, buradaki basından izlemiş ya haberleri, ofiste herkes bize bakıyordu, gözlerinin içine baktım senin mesleğin ne dedim? Biz burada ne yapıyoruz?

 Buranın altında tünel varsa birileri yaptıysa ya da birileri olduğunu iddia ediyorsa bu başkasına içinde biz varken bunca hasta varken vurma hakkını verir mi? Orda bir tane bile masum varsa kimse oraya saldıramaz ki Hamas deniyor, ben terörist savunucusu değilim ama and olsun eğer aynı zulüm benim ülkemde yapılsaydı ve birileri toprağıma göz dikseydi benimle birlikte kim karşı çıkarsa onunla hareket ederdim. Ortada ciddi bir güç adaletsizliği var ölen İsrailliler insan, Filistinliler sayı sizin için yapma dedim insan olduğunu unutma olur mu?

 Sadece haklısın diyebildi. Onlara Müslüman denince yıllarca terörist diye gösterildi basında, her yerde algı yapıldı ki soykırım yapılınca ölenlere insan değil terörist gözüyle bakılsın diye. Şimdi de yıllardır uyguladıkları algı operasyonunun meyvesini topluyorlar herkes zaten teröristler deyip ölümleri haksızlığı normalleştiriyor.

Onlar bizim inancımıza göre zaten ahiretlerini kaybetmişler peki biz? Bu kadar dilsiz şeytanlık bu kadar acizlik biz cennet yüzü görebilecek miyiz?

Şimdi anlıyorum küçük kız ben o göz yaşlarını sana değil bana, bize dökmüşüm, sen mertebelerin en şereflisine bizim aczimizi yüzümüze vura vura erişmişsin meğer…