90'lı yıllarda ABD’den ithal edilmiş bir kült kültürün yansımacıları "Harley Davidsoncu"lar vardı... Teşbihte hata olmaz yeşilçamla hollywood arasında sıkışmış ruhu arabesk bedenleri Avrupalı, kanı Türk akan tiplerdik.

Küçük Emrah tipli, küçük Ceylan çaplı yerliye uyarlanmış genç ama bıçkın gençler vardı.

Bizde siyasette eski "Harley Davidsoncu"lar gibiyiz bir tarafımızla taşra teşkilatlarında nizamı alem ocak kültürü ile yetişmiş bir ilahi kelimetullah ruhu taşıyoruz...

Tuz ruhundan daha keskin ve etkili.

Kanımızı yere döktük mü Dünya’nın şah damarını kesmeye namzettik.

Ama ne ruh. Durup durup masada şeytan çağırırcasına ey ruh geldiysen 3 defa vur deyip hep bu kutsal ruhu çağırıyoruz.

Bir tarafımızla da zamana ve mekana ayak uydurmaya çalışan türkücü milliyetçiler kıvamındayız...

Ama asla siyasal İslamcı görünüp vatan deyince paranın satın alamayacağı insanları daha fazla para ile satın alanlar ile birlikteliğe asla  teşne olanlardan olmayacağız...

Atsız gibi derdimiz olmalı. Bu millet için ne yapacağız diye kafa yormalıyız.

"Beyinsiz ve haysiyetsiz olanlara gerçeği öğretmek için boşuna vakit harcama. Onlarsa belâlarını bulacaktır. Sen vakit kaybetmeden bir baltaya sap olmaya çalış. Bir baltaya sap olmak demek, millete hizmet edecek bir yer, bir su başına geçmek demektir. Makamlar, mevkiler ancak Türk milletine yararlı olabilmek içindir. Bunu da yapamazsan Türk milleti ancak tarih yapraklarında kalacaktır..."//Ötüken, 10 Haziran 1975, Sayı: 6

Bu ülküye layık olamadık.

Hayatı ve ülküyü basite alıp iktidarın meyvesini yiyip cennetten kovulan Adem Peygamber ve Havva Annemiz gibi öz yurdunda garip öz vatanında parya durumundayız.

Bir sürü defolu insanlar köşe başlarını tutmuş defosuzlar kafasını çıkaramaz olmuş durumda.

Lütfi Kireçci  defolu adamlardan bahsederken şöyle seslenmiş günümüze.

Sürrealizm bir tablodan çıkardıkları kafataslarına

Şekil verecek bir karikatürist aramaktalar,

Ağaçlardan çaldıkları yeşil renkleri kutsal saydırıp

Gövdelerimizin üstünde horon tepmeye hazırlanıyorlar,

Gökyüzünü bir yorgan gibi çekip üstümüzden

Karanlıkta üşüyen adamlar bırakacaklar belleklerimize

Hiç DEFOLUP gitmeyecekler mi bu DEFOLU adamlar?

Bu yazı her tarafta ‘’bal tutan parmağını yalar’’ dan  tiksinerek paçalarına kadar rezillik akanları gördükçe bir gençliğe dönüş ,maziye dönüş özlemiyle yazılmıştır.

Fark eden bir şey yok.

Gözü yaşlı ve hep birlikte yalnızız.

Kısa bir duamız var amin derseniz seviniriz.

Bu vatan ve millet için taş üstüne taş koyandan Allah razı olsun.Amin..

Ama nedense hep dualarda buluşuyoruz.

Derdimiz çok Nesimi gibi deyip kalıyoruz sadece.

"Bir acayip derde düştüm, herkes gider kârına

Bugün buldum, bugün yerim; Hak kerimdir yarına

Zerre tamah etmem dünya varına

Rızkımı veren Huda'dır, kula minnet eylemem!"